Początki skansenu sięgają 1967 roku. W ciągu kilkunastu kolejnych lat na wzgórze zamkowe przeniesiono kilka cennych obiektów architektury drewnianej z okolicznych miejscowości. Eksponaty, które można zobaczyć w skansenie, zostały zgromadzone dzięki ofiarności i zaangażowaniu wielu mieszkańców miasta i okolicznych miejscowości. Obecnie skansen tworzą cztery zabytkowe budynki oraz specjalne zabudowania powstałe dla celów ekspozycyjnych i magazynowych.
Kuźnia zaaranżowana jest w dawnym spichlerzu z 1863 roku, przeniesionym z Zagórzan (gmina Gdów). Wyposażenie warsztatu pochodzi z kuźni w Kornatce, w której pracowało kilka pokoleń kowali z rodziny Czyrnków, oraz kuźni Stanisława Nowaka z Sieprawia.
Budynek karczmy, datowany na 1830 rok, został przeniesiony z Krzyszkowic (gmina Myślenice) i posadowiony pod zamkiem. W karczmie można zobaczyć wystawy obrazujące życie codzienne mieszkańców Dobczyc i najbliższej okolicy, atrybuty towarzyszące świętowaniu, a także poznać rzemiosła, które przez kilka stuleci były podstawą rozwoju gospodarczego miasta.
Budynek, w którym można zobaczyć wystawę „Ziemia żywicielka” opowiadającą o lokalnym rolnictwie i hodowli, pochodzi z 1890 roku. Pierwotnie pełnił funkcję sernika (serownika) – miejsca, w którym przechowywano sery, a później kurnika. Został przeniesiony z Brzezowej z folwarku Gaik, którego tereny zostały zalane wodami Jeziora Dobczyckiego.
W domu mieszkalnym z Dobczyc, pochodzącym z II połowy XIX wieku, zaaranżowano wystawę „Koniec/Początek”, która przenosi zwiedzającego na pogranicze życia i śmierci.
W wiatach zgromadzone zostały narzędzia rolnicze, środki transportu i inne obiekty, których przeznaczenie i działanie dla współczesnych ludzi jest prawdziwą zagadką.
Warto także zwrócić uwagę na kamienną kapliczkę słupową – element bardzo mocno wpisany w polskie krajobrazy. Zwieńczony krzyżem słup, z zatartymi przez czas płaskorzeźbionymi przedstawieniami pasyjnymi, datowany jest na 1604 rok. Został tu przeniesiony z majątku Gaik w Brzezowej.
Muzeum Regionalne w Dobczycach
