Orawa to teren pogranicza ze wszystkimi tego konsekwencjami: mieszkając tu, było się Węgrem, Słowakiem, wreszcie Polakiem, gdy po I wojnie światowej tę część Orawy przyłączono do odrodzonej Polski... Pozostałości tych zmian widać w języku. Makatka z inskrypcją napisaną po słowacku została zakupiona na jarmarku w Jabłonce, który wciąż ściąga ludzi z całej Orawy i gdzie wciąż można porozumiewać się mieszaniną języków polskiego, słowackiego, miejscowej gwary, a pierwszą walutą jest euro. Także dziś, gdy usłyszymy w ustach Orawiaków słowa takie jak „topanki”, „niechaj to” lub „to iste”, będzie to tak naprawdę żywy ślad historii tych ziem, a nie tylko malownicze odpowiedniki polskich słów: „trampki”, „zostaw to” i „to samo”...
Muzeum — Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej
