Po tym, jak lwowscy aptekarze Ignacy Łukasiewicz i Jan Zeh w 1853 r. opracowali sposób destylacji i sprzedaży nafty, w Galicji zaczęła się gorączka naftowa. Ropa, zwana wtedy skalnym olejem, stała się cennym rynkowym produktem. Sprzedawano ją nie tylko detalicznie na jarmarkach, ale też wydobywano i przetwarzaną na skalę przemysłową. Łosianie mieli doświadczenie w handlu mazią i skorzystali z koniunktury. W krótkim czasie zasłynęli jako maziarze, czyli obwoźni sprzedawcy mazi i smarów.
Zagroda Maziarska w Łosiu
