There is no translation available.
W okresie jesienno-zimowym, kiedy w polu i obejściu nie było już tylu obowiązków, kobiety często spędzały czas na wspólnej pracy w jednej z wiejskich chałup. Jednym z jej rodzajów była wstępna obróbka lnu, do której używały takich narzędzi jak: międlica i cierlica do łamania zdrewniałych powłok, szczeć do wyczesywania włókna oraz przęślica czy kądziel używane do przędzenia nici. Etap przygotowywania surowca tkackiego wykonywały same, po czym gotową przędzę oddawały do tkacza. Tkactwem zajmowali się głównie mężczyźni, zwani w tym regionie „knapami”. Rzemiosło w ogóle było domeną męską, a warsztat przechodził najczęściej z ojca na syna.
