Obuwie na wsi miało duże znaczenie, choć jej mieszkańcy przeważnie chodzili boso. Jego posiadanie świadczyło o zamożności. Prezentowane tu buty to element kobiecego stroju bogatej chłopki z podkrakowskiej wsi: wykonane z barwionej na czarno skóry, z cholewami ułożonymi przy kostce w harmonijkę. Cholewki i podbicie zostały ozdobione stebnowaniem, czyli pojedynczym ściegiem tworzącym ozdobne wzory. Takie buty wyrabiano na przełomie XIX i XX wieku we wsi Mników pod Krakowem. Ze względu na wysoką cenę buty były towarem luksusowym. By ich nie zniszczyć, zakładano je jedynie w chłodniejsze pory roku bądź na szczególne okazje, na przykład do kościoła (a i tu często dopiero przed samym wejściem) czy w podróż do miasta.
Muzeum Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie
